Special Olympics : dag 3

Ook de derde (en laatste) dag van de Special Olympics was er eentje om niet snel te vergeten. Er stond Celien en Arno slechts één wedstrijd te wachten maar dat kon de pret niet drukken. Ook Wit-Wit was weer met een stevige delegatie van de partij.

De wedstrijd zelf werd verloren tegen wat duidelijk het sterkste koppel van de reeks was. Celien deed haar best maar was niet opgewassen tegen de snelle tegenstandster. Meteen was ook duidelijk waar voor Celien de komende maanden haar werkpuntje ligt : beweging voor- achterwaarts. Hiermee zat het tornooi van Celien en Arno er op en was het afwachten tot de prijsuitrijking om de definitieve eindrangschikking te weten...

Eerst werd met gans de groep echter een bezoekje gebracht aan de "grote M" (MC Donalds). Iets wat bij Wit-Wit wel eens meer gebeurt... Een gezellig moment. Onvergetelijk was ook hoe bij de terugkeer in de zaal Celien (na enige overtuiging) met haar klaroen meestapte in een plaatselijke fanfare en haast mee de zaal uit was. (Onze "President" heeft hier schitterende beelden van die we ongetwijfeld nog op deze blog presenteren...) En dan was er het grote moment...
Celien en Arno behaalden met 3 overwinningen uit zes wedstrijden de tweede plaats en werden een zilveren medaille omgehangen (foto). Hiermee stranden Celien en Arno op een terechte plaats. Maar uiteraard was dit slechts bijzaak. Wie de glimlach van Celien en alle deelnemers zag, weet dat deze ervaring ze nog lang zal bijblijven. Arno kreeg nadien van de organisatie nog complimentjes voor zijn sportiviteit en de geest waarin hij dit tornooi gespeeld had. (Waarschijnlijk is hij een van de weinigen die reeds titels of medailles behaalde op "gewone" belgische kampioenschappen en Special Olympics ;-)

Het waren voor sommige misschien drie drukke dagen geweest, maar dat gevoel had nadien niemand! De Special Olympics hebben de verwachtingen zeker ingelost!