"Als het vertrouwen weg is..."

Een verslagje van Heren 1 beginnen met deze woorden is altijd gevaarlijk. Maar geen nood. De ploeg zit nog niet in een vertrouwensdipje zoals vorig seizoen. Er werd dit seizoen immers nog niet verloren (maar ook weinig gewonnen) en iedereen gelooft er nog in. Toch schreef de eerste herenploeg met deze woorden weer een stukje badmintongeschiedenis.

Oostrozebeke H1 - Wit-Wit H1 : 4 - 4
Voor de verplaatsing naar Oostrozebeke kon kapitein Duch een beroep doen op zijn vaste kern (een wat zieke Arno, Djé, Ben en Duch) en invaller Erwin. Zoals het hoort werd in de auto snel een opstelling in elkaar gestoken om het dan over belangrijke zaken te hebben : voetbal ;-)

Oostrozebeke speelde met vaste dubbelduo's. Ronse zette daar een "uitgekiende" strategie tegenover. Veel leverde dat echter niet op. Duch en Ben mochten het proberen tegen het eerste (sterke) koppel van Oostrozebeke (met een A-speler in de rangen) maar konden enkel in set twee wat weerwerk bieden. Dan werd er meer verwacht van Arno en Erwin op plaats vier. De eerste set ging nipt verloren, maar de tweede werd vlot gewonnen. Toch was het nerveuze gedoen (korte rally's met niet meer dan vier slagen) niet echt Erwin z'n ding. De derde set startte goed voor Wit-Wit maar dan zakte Erwin weg en slaagde Arno er niet in het laken meer naar zich toe te trekken. Daarmee stond de ploeg plots 2 - 0 achter. Er was echter nog hoop want Wit-Wit had nog twee dubbeltroeven achter de hand. Toen Arno en Djé echter in een spannende wedstrijd verloren van het eerste duo van Oostrozebeke zag het er slecht uit. Gelukkig wisten Djé en Ben hun sterke reeks van dit seizoen door te zetten, al hadden ook zij de nodige moeite om het duo waartegen Arno en Erwin verloren opzij te zetten. In elk geval was het een belangrijk dubbelke want met een 3 - 1 tussenstand had Wit-Wit nog enigszins uitzicht op een puntje.

En het werd inderdaad nog spannend. Arno won overtuigend z'n enkelwedstrijd en ook Erwin vond een speler op zijn weg die hij met zijn spel in twee sets opzij kon zetten. Jeremie daarentegen kreeg een sterke tegenstander tegeover zich en verloor. Hiermee stond het 4 - 3 en was alle hoop gevestigd op Duch. Die was aan een intense en hevige enkel bezig waarbij hij de eerste set verloor en de tweede won. In de derde set speelden beiden, aangevuurd door de supporters, op het scherpst van de snee... En toen gebeurde het...

"...dan moet de wedstrijd herspeeld worden"
Bij een 12-9 tussenstand (voor Oostrozebeke) liet Duch (aan zijn kant) een verre clear vallen en oordeelde dat die effectief achter de lijn was. Zijn tegenstander (aangemoedigd door de supporters) was echter niet akkoord. Ook Duch was echter overtuigd van zijn gelijk en bood dan maar tot drie maal toe een "let" aan. Daar wou z'n tegenstander echter niet van weten. Waarop Duch dan de gevleugde woorden sprak : "Het vertrouwen is weg. En als het vertrouwen weg is tussen twee spelers, dan moet de wedstrijd herspeeld worden." Iedereen was met verstomming geslagen door zoveel wijsheid en keek met vragende ogen naar de wedstrijdleider. Die slikte even maar bevestigde toen het verdict : de wedstrijd zou herspeeld worden. En zo maakte Wit-Wit voor het eerst in z'n Liga-geschiedenis gebruik van de wedstrijdleider... Beide spelers (overtuigd van hun fysieke sterkte) zagen het besluit zitten en herbegonnen de wedstrijd. Onder de ogen van de (stille) supporters speelden ze nu een ultra-sportieve wedstrijd. De eerste set ging vlot naar Duch maar de tweede naar z'n tegenstander. Die mocht zo aan z'n twaalfde (!) set van de avond beginnen. Na de kantwissel (11 - 10!) was het dan toch Duch die de wedstrijd won en zo de bordjes op 4 - 4 bracht.

Achteraf werd alles nog rustig besproken tussen pot en pint. Geen van beide ploegen deed een gouden zaak maar kon anderzijds ook niet helemaal ontevreden zijn. Het blijft in elk geval een spannende bedoening in derde Liga A.