Ondermaatse dubbels kosten titel...

Voor de derde keer al de voorbije weken stond een thuismatch van Heren 1 en Heren 2 samen op de kalender. Met de zware blessure van Glenn, de badmintonstop van Duch en het afhaken van Seppe was het "scharten" om twee ploegen bijeen te krijgen. Nochtans was het voor beide ploegen een belangrijke wedstrijd : er moest gewonnen worden met het oog op het behoud (Wit-Wit H1) of de titel (Wit-Wit H2). Zo kwam het dat Jeremie toch weer gebeld werd met de vraag om zijn racketje nog eens uit te halen en zelfs Thibaut (na meer dan 5 jaar!) zijn rentree maakte op een badmintonterrein... Uiteindelijk daagde Seppe (door lobby-werk van kapitein Arno) toch op zodat toch nog twee stevige ploegen op papier konden gezet worden.

Wit-Wit H2 - Lokerse H3 : 4 - 4
Voor Heren 2 mochten Mathieu, Erwin, Dimi, Pieter, Gregory en Jochim aan de slag. Er was maar één optie : winnen. Zoniet had Heren 2 de titel niet meer in eigen handen. Tegen Lokerse H3 was dit een haalbare opdracht, maar toen zowel Tom Defoer als Chis Vandecasteele mee de tocht naar Ronse bleken gemaakt te hebben, werden de kansen al wat kleiner ingeschat. Dit was toch wel een serieuze brok dubbelervaring die moest bekampt worden. En dat bleek al snel. Hoewel Mathieu en Erwin tegen dit duo voortdurend de bovenhand leken te hebben, maakten ze naar het einde toe van elke set gewoon te veel fouten en gaven de wedstrijd zelf uit handen. Gelukkig konden Grego en Pieter na een moeizame start wel hun dubbel winnen. Om goed te zijn moest nog één van de twee resterende dubbels gewonnen worden. Met Grego / Erwin had Wit-Wit hier nog een troef achter de hand. De prestatie van dit duo bleef echter ver onder de verwachtingen. Een mooie remonte in set één kon niet baten, en hoewel de tweede set wel gewonnen werd waren ze in de derde voortdurend op achtervolgen aangewezen. Het niveau van twee seizoenen geleden was ver weg... Toen ook Dimi / Pieter (vorig jaar nochtans goed voor enkele mooie prestaties) hun dubbel verloren stond het plots 1 - 3.

Toch was er nog geloof in een goede afloop. De enkels zijn immers de sterkte van deze ploeg. Pieter gaf het goede voorbeeld door een knappe zege te boeken tegen Chris. Iedereen besefte dat de wedstrijd van Mathieu tegen Bart Famacci nu cruciaal was. En het werd een thriller. Na winst in verlengingen in de eerste set, ging de tweede nipt verloren. Na enkele loodzware rally's ging ook de derde set gelijk op tot 19-19... Twee foutjes waren echter fataal en de wedstrijd ging verloren. Hiermee stond het 2 - 4 en was winnen niet meer mogelijk. Grote ontgoocheling - onterecht - bij Mathieu. Als je er zo voor gevochten hebt, valt je niets te verwijten. Toen Dimi (vrij vlot) en ook Jochim (bij zijn debuut in Heren 2) hun enkel wisten te winnen, was de afloop nog pijnlijker : 4 - 4.

Op papier had Heren 2 deze wedstrijd altijd moeten winnen. Te zwakke dubbelprestaties zorgden er echter voor dat de ploeg op een drawke bleef steken. De titel lijkt hiermee nu naar Oudegem te gaan. Hoewel niemand aan het begin van het seizoen ook maar aan de titel gedacht had, doet het - na een gans seizoen op kop te staan - wel pijn om deze uit handen te zien glippen. Toch moet erkend worden dat de ploeg reeds enkele weken niet aan z'n beste wedstrijden bezig is. Een aantal spelers lopen achter hun beste form aan en ook het (kampioenen)geluk van de eerste seizoenshelft lijkt verdwenen. Hierdoor werden (niet alleen vandaag) enkele cruciale wedstrijden verloren, en ging de titel al veel eerder verloren. Vooral de dubbelprestaties waren dit jaar de zwakke schakel...

Wit-Wit H1 - Waregem H1 : 6 - 2
Iets meer vrolijkheid was er bij Heren 1. Daar bestond de ploeg uit Arno, Seppe, (kleine) Mathieu, Jérémie en Thibaut. Een ploeg met een hoog old-scool-gehalte dus. Arno en Seppe speelden tweemaal tesamen en werkten beide wedstrijden netjes af. Ondertussen mochten Djé en Thibaut zich samen nog eens bewijzen in een dubbel! En dat deden ze! Hoewel het jaaaaren geleden moet zijn dat ze nog eens samenspeelden bleken ze elkaar nog steeds goed te verstaan. Het werd weliswaar een zware driesetter, maar de overwinning deed des te meer deugd ;-) Als laatse mochten Djé en (kleine) Mathieu nog aan de slag. Zoals de traditie het wil werd het voor Mathieu weer een razendspannende driesetter, maar winst zat er (weer) niet in. Hij maakte dat echter snel goed door - tot grote frustratie van z'n tegenstander - vlot zijn enkelwedstrijd te winnen. Arno daarentegen had het heel wat lastiger en moest een derde set toestaan. Ook dat wordt stilaan een gewoonte. Gelukkig weet hij in die derde set telkens zijn niveau weer omhoog te trekken. Toen ook Seppe zijn enkelwedstrijd in drie sets won werd de overwinning enkel nog wat meer bevestigd. Het verlies van Thibaut in zijn enkel werd hem dan ook snel vergeven ;-) Met deze 6 - 2 winst grijpt Heren 1 twee erg belangrijke puntjes in de strijd om het behoud. Na de 14 op 14 van Latem lijkt dit immers nog het enige spannende in deze reeks!