Heren 1 eindigt met drawke

Voor de allerlaatste wedstrijd van het seizoen mocht Heren 1 op bezoek bij de laatste in de stand Waregem. Een einde-seizoens-match want voor geen van beide teams stond nog iets op het spel. Omdat de tweede Herenploeg daags voordien de promotie naar Liga afgedwongen had, nam kapitein Arno driekwart van die ploeg mee naar Waregem zodat ze al eens konden proeven van het niveau dat hen volgend jaar te wachten staat. Of was het gewoon omdat de vaste spelers van "den ieste ploeg" één na één afhaakten met één of ander excuus? ;-) In elk geval was het nu iets minder krap in het polooke met (maar) vier spelers : Arno, Pieter, Erwin en Dimi.

Waregem H1 - Wit-Wit H1 : 4 - 4
Waregem bleek iets dichter bij Oudenaarde te liggen dan gedacht en Wit-Wit was zowaar zelfs volgens de Westvlaamse normen op tijd aanwezig. De twee aangeboden shuttles werden tijdens de opwarming vakkundig versleten en dan was het tijd voor de dubbels. Arno en Pieter konden al snel de 0 - 1 op het bord zetten na vlotte winst in twee sets. Dimi en Erwin vonden ondertussen geen antwoord op het jonge en minder jonge smashgeweld aan de overzijde van het net : 1 - 1. Arno mocht nu samen met Erwin hetzelfde dubbelduo als daarnet bekampen en ook deze keer ondervond hij geen problemen. Dimi en Pieter maakten er ondertussen wel een spannende driesetter van. Het bleef ook in die derde set gelijk opgaan, maar uiteindelijk konden ze toch het laken naar zich toe trekken. Het stond zowaar 1 - 3. Zou Heren 2 dan toch een dubbelploeg worden? In elk geval zag het er goed uit voor de enkels...

Erwin had toegezegd om mee te spelen op voorwaarde dat hij niet moest enkelen (wegens de knie). Aangezien er uiteindelijk maar vier spelers op het blad stonden, moest hij toch het terrein op. Het werd dan maar een opgeef-match op plaats twee tegen Broes. Die was zo vriendelijk om de eerste set weg te geven door onnoemelijk veel buiten te slaan zodat Erwin toch voor drie sets aan de bak moest. Daarin werd duidelijk dat Erwin nog de snelheid (en het vertrouwen) mist om zijn geliefkoosd defensief spel te spelen. Zo kwam Waregem terug tot 2 - 3. Arno bracht echter al snel zekerheid over een puntje door zijn wedstrijd in twee sets te winnen : 2 - 4. Met nog Pieter en Dimi op de baan tegen lager geklasseerde spelers zat een overwinning er zeker nog in. Maar dat was zonder het enthousiasme van de Waregemse spelers gerekend. Pieter kreeg geen vat op het spel van de "Dujardin van Waregem" (veel pakken en hard meppen) tot frustratie van Arno die vond dat hij dringend "met zijne kop" moest leren spelen. Ondertussen had Dimi een pak slaag gekregen in de eerste set : 21 - 8. Hij stond dan ook tegen een gemotiveerde kerel die over het terrein sprong en liep alsof hij net twee verse duracel-batterijen gekregen had. Met Dimi ben je echter nooit klaar en een spannende tweede set ging zijn richting uit. Het beloofde een slopende derde set te worden... Jammer genoeg miste Dimi bij een 10 - 13 voorsprong een niet te missen smash en de veer leek even gebroken. Het ging plots naar 16 - 14. Toen zijn tegenspeler naar het einde toe ook nog even (bij beide spelers) een puntje bij de score telde was het te laat om dat kloofje van twee punten te dichten. Jammer, want Dimi had er hard voor gevochten (maar zijn tegenstander ook).

Hiermee eindigt Heren 1 de competitie met een drawke. Dat komt er natuurlijk van als je zoveel spelers van de tweede ploeg meeneemt. Die zijn daarin gespecialiseerd ;-) Om de avond toch nog enigsinds winnend af te sluiten werden nog wat 33-ers besteld (nog iets gewonnen Pieter?) en "den derden tem" vlotjes binnengehaald. Op naar volgend seizoen met waarschijnlijk als eerste wedstrijd de clash tussen Heren 1 en Heren 2...