Noodploeg kan net niet stunten...

De eerste wedstrijd van Heren 1 (de Ligacompetitie begint pas in januari) was tekenend voor het ganse seizoen tot nog toe bij Wit-Wit : "scharten" om een ploegje bijeen te krijgen. Met een speler op het strafbankje (Arno), een kersverse papa (Jeremie), een niet-bereikbare speler (Pieter) en een speler met mobiliteits- en keuzeproblemen (Seppe) schoot enkel Mathieu over van de vaste ploeg. Tijd dat spelers wakker schieten... Gelukkig zijn er nog steeds de spelers uit de "lagere" ploegen die wel klaar staan om in te springen en zo trok Wit-Wit met een heuse noodploeg (Mathieu, Erwin, Jochim en Nicolas) naar Merchtem. Een ploeg met een vijftal "ervaren" B1's.

Drop Merchtem - Wit-Wit H1 : 5 - 3
Wit-Wit kwam zonder kapitein Arno netjes op tijd aan in Merchem en besloot er het beste van te maken. Dat lukte aanvankelijk niet slecht. Erwin en Mathieu speelden samen een strakke dubbel en wonnen in twee sets. Jochim en Nicolas konden in hun wedstrijd niet echt een vuist maken en zo stond het 1 - 1. Vooraf was er voor gekozen om de dubbelparen te wisselen en dat was misschien niet de goede keuze. Nicolas was blijkbaar nog steeds wat onder de indruk van zijn debuut in Heren 1 en startte dramatisch aan zijn dubbel met Mathieu. De eerste set ging snel verloren en ook set twee liep niet altijd zoals het hoorde. Dan ging het heel wat vlotter bij Erwin en Jochim. Na enkele zwakke partijen tijdens vorige competitiewedstrijden draaide het nu wel goed en het werd een driesetter. Daarin startten ze goed (3 - 9 voor) maar een dipje bracht de tegenstanders plots 11 - 9 voor. Daarna ging het weer gelijk op maar de set en wedstrijd werd toch verloren met 21 - 19. Geen 2 - 2 maar een 3 - 1 achterstand. Een wereld van verschil...

Toch pepte gelegenheidskapitein Erwin de spelers nog eens op, want hij zag wel kansen in de enkels om nog een puntje mee naar huis te nemen. Die kansen boorde hij echter zelf de grond in door na 9 punten in de eerste set van zijn eigen enkelwedstrijd zijn rug te blokkeren. Met de moed der wanhoop (en veel reflex-spray) speelde hij de wedstrijd nog uit maar hij strandde op 17 en 14. Jammer! Ondertussen had Mathieu echter vlot de maat genomen van zijn tegenstander zodat het 2 - 4 stond en alle hoop nog niet verloren was. Dat had ook Jochim door. Hij speelde misschien niet zijn allerbeste wedstrijd, maar hij knokte voor elk punt en won een hardbevochten match in twee sets. Alle ogen waren nu gericht op Nicolas die ook al de eerste set gewonnen had. Zou het toch nog lukken? Misschien was al die aandacht niet goed voor Nicolas, want hij kon z'n spelniveau niet aanhouden en moest een derde set toestaan. Daarin startte hij goed, maar begon hij zich gaandeweg te veel te ergeren aan z'n eigen spel. Dat is nooit een goede zaak en zo ging de wedstrijd alsnog verloren.

Hiermee verloor Wit-Wit de ontmoeting met 5 - 3. Een jammere zaak, want - met alle respect voor de tegenstanders - dit was een wedstrijd die met de vaste ploeg steeds moest gewonnen worden. Na één wedstrijd is het voor Wit-Wit alweer achtervolgen...