03 maart 2015

Eentje om snel te vergeten...

Vorig week verloor Wit-Wit 2G nog (nipt) de cruciale wedstrijd tegen Buggenhout voor de titel in tweede Provinciale. Een week nadien besloot de ploeg om alle twijfels weg te nemen over de kampioenstitel door te gaan verliezen in Oudegem en zo Buggenhout  de (verdiende) zekerheid te geven over de titel. Neen, het was het dagje niet van Mix 2...

Oudegem 3G - Wit-Wit 2G : 5 - 3
Het begon al in de heren dubbel van Erwin en Glenn. Erwin wou "eindelijk eens met iemand van zijn klassement spelen", maar moest die woorden al snel bekopen na een heuse non-match. Het draaide voor geen meter en de mooie statistieken die beide spelers samen kunnen voorleggen kregen een fameuse deuk. Bovendien kreeg Glenn (na een druk tornooiweekend) last van z'n schouder en moest forfait geven voor de enkel. In de dames dubbel was de score wel in het voordeel van Wit-Wit maar ook daar was geen hoerastemming te horen over het spelniveau. Tussenstand: 1 - 1. Na de enkels van de heren stond het nog steeds gelijk. Mathieu speelde rustig zijn wedstrijd uit maar Erwin kwam er na een spannende eerste set (verlengingen) niet meer aan te pas in de tweede set. Het zal de leeftijd zijn! Tussenstand: 2 - 2. De hoop van de kapitein lag (ook deze keer) bij de dames, maar het mocht niet zijn. Sophie - de enige echt op niveau - won wel haar wedstrijd, maar Shelly verloor in drie sets. Zo stond het 3 - 3 en moest nog gemixt worden. Geen goed scenario voor Ronse... Hoewel, met Ruth-Mathieu stond een geroutineerd duo op de baan. Shelly-Ewin mochten er het beste van maken. In de eerste set van beide matchen was echter meer gevloek en gezucht te horen dan iets anders. Het draaide bij beide koppels voor geen meter en de eerste set ging verloren. (Zeker voor Shelly-Erwin die een 17 - 20 voorsprong weggaven was dat een pijnlijke zaak). Alles leek toch nog de goede kant uit te gaan toen beide koppels de tweede set wisten te winnen. Het spelniveau (en motivatie) ging echter niet de hoogte in en Ruth en Mathieu verloren. Alle hoop lag nu bij Shelly en Erwin. Die krabbelden na een grote achterstand nog terug tot 19 - 19 maar sloegen dan - geheel in de lijn van de match - twee keer buiten. Hiermee was de nederlaag een feit. Een nederlaag die de verdienste was van een goed spelende tegenstander maar ook zeker van de laat-maar-waaien-attitude van de ploeg...

Was er dan niets leuk aan deze wedstrijd? Toch wel : het cadeautje dat kapitein Erwin kreeg voor zijn verjaardag vlak voor de wedstrijd (shhhhst... wel stilletjes zijn bij het openmaken) en de wraps na de wedstrijd (bedankt Oudegem)! Alles wat daartussen lag is om snel te vergeten.

Geen opmerkingen: