3de Liga A - De terugronde

Nadat we de wedstrijd tegen brugse tot 2 maal toe verplaatst hadden, was het woensdag 25 maart zover. Aangezien Duch verstek gaf wegens blessure gingen we me de 4 andere basisspelers. Arnoot en Djé kwamen met de trein vanuit Ronse, Ben met de wagen uit het Waasland en Heylie uit Oostende. Nog nooit zoveel problemen gehad om ergens te raken.Het beloofde een spannende wedstrijd te worden, Brugse stond met drie B1’s en een C1 (ondertussen B2) even sterk als ons. Na het eerste dubbelrondje stonden de tellers gelijk. Arnoot en Ben konden makkelijk winnen, waar Djé en Heylie in 3 sets verloren. Ze liepen elkaar meer voor de voeten dan dat er van enige organisatie sprake was. Nadien werd er gewisseld van partners. Arno en Djé speelden zoals steeds voortreffelijk in set 2 en 3 – waarom niet direct in de eerste mannen - en wonnen hun wedstrijd. Ben en Heylie deden ook wat van hen verwacht werd, al ging het iets moeizamer. Zij wonnen hun wedstrijd in 2 sets, weliswaar iedere keer na een achterstand met verlengingen. Met een 1-3 voorsprong de enkels aanvangen, behoeft geen uitleg, ideaal dus.
Ben, die tegen Latem bewees in vorm te zijn, mocht als eerste man aantreden. Hij liet zijn tegenstander nooit in de wedstrijd komen en won in 2 eenvoudige sets. Djé stond als tweede man op het wedstrijdblad. Hij is het hele seizoen al in goed doen en meestal goed voor een enkelwedstrijd. We hebben hem zeker gehoord op de baan, maar de veelbelovende “yes” kwam er niet op het einde. De hoop lag nu bij Arno, als derde man en Heylie als laatste. Laat duidelijk zijn, alle hoop lag bij Arno om de beslissende match te winnen en met de 2 punten huiswaarts te gaan. Arno’s tegenstander is er eentje om “u” tegen te zeggen. Zijn aansluitingsnummer bij de VBL spreekt voor zich, 456. Neen, ik heb geen nummertje weggelaten en ook enkele keren gekeken. Het was dus een matchke “old-school against new-school”. Waarschijnlijk zijn de slagen geëvolueerd in de loop der jaren, want het stond na enkele minuten al 9-21 in ons voordeel. Maar dat een oude rat in het vak vlug kan bijleren werd ons duidelijk in set twee. Het was erg spannend, maar het was toch Arno die met de maximum eindscore (29-30) won. Onze enkelspecialist (Heylie) liet het afweten in 2 sets, meer valt daar niet over te zeggen.
Hiermee blijft de herenploeg bovenaan het klassement. Na het verlies van Damme komt het zelf mee aan de leiding. Uiteraard meer dan dat gehoopt werd in het begin van het seizoen.
Joris, die in de buurt was, kwam ons vergezellen en samen met diens schoonbroer trokken we naar café de “Muis”. Een klein uurtje later, op weg naar huis, namen we al dan niet per ongeluk de verkeerde afslag. We belanden in een Oost-Vlaamse studentenstad waar het gerstennat alom vertegenwoordigt was.