06 maart 2011

"Pietzakkeeeeuuh...!" zei Djé ;-)

Voor de laatste wedstrijd uit de heenronde mocht Wiet-Wiet 1 op bezoek bij de kampioen-in-wording Lebad. Na de 1 op 8 was het duidelijk : "Als we vandaag niet winnen mogen we de handdoek in de ring gooien" zei Djé in de auto. Iedereen begreep het belang en de ploeg was dan ook gemotiveerd, al besefte iedereen dat het moeilijk zou worden. De ploeg bestond na het afhaken van Ben (ziekjes) en Mathieu (last aan de enkel) maar uit 4 man : Dje, Arno, Erwin en kapitein Heylie. Er werd besloten om het allemaal niet te ingewikkeld te maken en er gewoon voor te gaan : 2 vaste dubbelkoppels en de enkels volgens sterkte. Met "slechts" 2 A-spelers (waaronder Matijs) en één top B1 was Lebad trouwens niet op "volle" sterkte ;-) Het mocht echter niet baten... Al waren de cijfers overdreven.

Lebad H1 - Wit-Wit H1 : 8 - 0
Na een korte opwarming in een koude zaal (wel ideaal om te spelen!) werd gestart met dubbel 1 en 4. Met het gevoel van "niets te verliezen" te hebben werd goed gedubbeld. Djé en Arno maakten er tegen Matijs en Wout een spannende wedstrijd van. De eerste set werd gewonnen en in de tweede konden twee matchpunten niet verzilverd worden. Ook de derde set was razend spannend met verlengingen en matchpunten over en weer. Jammer genoeg kon Wiet-Wiet het ook deze keer niet afmaken. Djé kon dan ook een welgemeende "Pietzakkeeeuh" niet bedwingen bij het verloren matchpunt.

Erwin leert het reglement (eindelijk) kennen...
Ook Heylie en Erwin speelden een erg goeie dubbel. Van bij de eerste slagwisseling zaten ze goed in de rally en konden ze hun voet naast de tegenstanders zetten. De eerste set ging (na enkele onnodige foutjes) nog verloren, maar in de tweede set bleven ze met veel druk spelen wat resulteerde in setwinst. De derde set werd een razend spannende bedoening die echter ontsierd werd door enkele discussies. Een tweetal pluimen al of niet op de lijn werden nog netjes "let" gegeven, maar toen Lebad op achterstand kwam achtte Kristof zijn moment gekomen om wat "truken" boven te halen. Hij wachtte niet tot z'n tegenstander klaar stond om de service te ontvangen en begon bewust (te) snel te serveren. Bij een van die services liet Erwin de pluim gaan omdat hij echt wel nog niet klaar stond. Met de melding dat "hij toch een beweging gemaakt had en dat het reglement bepaalt dat de service dan telt" mocht Erwin het stellen. Een magere uitleg die tot discussie leidde. Uiteindelijk werd dan toch een let gespeeld. De sfeer zat er meteen in ;-) De wedstrijd kende van af dan een zenuwachtig, maar spannend verloop tot 22 - 22. Toen ging een smash van Lebad duidelijk aan de zijkant buiten, maar ook deze shuttle werd betwist. Na de discussie over de opslag konden Erwin en Heylie niet veel anders dan ook hier een let toe te staan. Een matchpunt werd hen zo door de neus geboord. En wat te verwachten viel gebeurde ook. De wedstrijd ging met 24 - 22 verloren. Een beetje jammer dat een A-speler op deze manier een wedstrijd naar zich toe moet halen...
In de tweede ronde dubbels, was het al even spannend. De wedstrijd van Heylie en Erwin tegen Matijs en Wout evenwel niet meegerekend. Beiden probeerden wel mee te doen, maar de tegenstand was duidelijk een maatje sterker. Bij Djé en Arno daarentegen draaide het weer op een driesetter uit. En ook hier wat discussie, deze keer echter omdat geen van de vier spelers er aan dacht om de score bij te houden ;-) Na wat overleg werd verder gespeeld en het draaide weer op verlengingen uit die Wiet-Wiet weer verloor. Een laatse "Pietzakkeeeuh" ontsnapte aan Djé zijn lippen ;-) Hiermee keek Wiet-Wiet tegen een droge 4 - 0 achterstand aan na de dubbels. Daar waar het evengoed 2 - 2 of zelfs 1 - 3 had kunnen zijn. Maar zoals Djé zei : "Het is met dat tikkeltje geluk dat je kampioen wordt." En Wiet-Wiet kan het weten ;-) Al is dat nu al twee seizoen geleden. Het kampioenengeluk van toen is dit seizoen echter ver te zoeken... Het aantal dubbels dat in de derde set met verlengingen verloren ging, zijn niet meer op twee handen te tellen.
De vraag was natuurlijk of een 1 - 3 tussenstand ook voor punten ging gezorgd hebben... Want in de enkelwedstrijden was Lebad duidelijk de sterkste. Feit was wel dat sommige wedstrijden dan misschien wel wat met meer inzet (bij Wit-Wit) en meer stress (bij Lebad) gingen gespeeld worden. Nu greep Lebad vrij vlot de overwinning. Erwin kon enkel in het begin van elke set even gelijke tred houden met Wout, maar moest er daarna onherroepelijk af. Djé zag in zijn eerst set tegen Matijs alle hoeken van het plein en besloot in de tweede set dan maar voor de "mooie rally's" te gaan. En dat lukte ook ;-) Hij schreef de mooiste rally van de wedstrijd op zijn naam, maar winst zat er nooit in. Ook bij Arno was de fut er helemaal uit. Hij zat nooit in de wedstrijd, enerveerde zich te veel in zijn eigen spel en de wedstrijd deed er niet meer toe. Gevolg : verlies in twee snelle sets. De enige match die een echte "wedstrijd" kon genoemd worden was die van Heylie. Het moet zowaar een jaar geleden zijn dat hij een officiële enkelwedstrijd speelde, maar hij beet aardig van zich af. In een aangename en sportieve wedstrijd (jaja, Wiet-Wiet kan dat ook) was het verschil in beide sets nooit meer dan twee punten. Het was uiteindelijk Lebad die aan het eind van elke set aan het langste eind trok.
Wiet-Wiet trok de kleedkamer dus in met een 8 - 0 nederlaag. Die spoelden de spelers echter vlot van zich af in de wetenschap dat ze misschien wel de beste dubbelprestatie van het seizoen neergezet hadden... In de cafetaria werden nog wat vrouw-onvriendelijke moppen getapt, wat bijgepraat (en bijgelegd) over de wedstrijden en nog wat blauwkes (neen, geen blowkes ;-) genuttigd... Enfin : alles viel weer op z'n pootjes ;-)

1 opmerking:

djee zei

MA wa PIETZAKKKKKKKENNNNN zeg
:-)